Skip to main content

Mensen van het AG

Nel van der Vliet-Vierveijzer

16 november 2020

Organiseren en improviseren: daarbij voel ik me helemaal in mijn element.

Bas Bierkens
Het moet er al van jongsaf hebben ingezeten. Net als het reizen. Ze wordt in 1945 geboren in Amsterdam, maar woont als kind ook al in Tilburg ("Bij de nonnen deed ik mijn eerste communie") en in Zaandam.

Nel aan het werk als reisleidster bij de opgraving van Chichenitza in Mexico.

Het gezin reist steeds haar vader achterna, die bij de brandweer werkt en nogal eens van standplaats verandert. Zo kan het gebeuren dat ze de mms in Amsterdam doet en korte tijd later in Bergen op Zoom woont, waar haar vader tot commandant is benoemd. 

Vanuit die plaats gaat ze op de personeelsafdeling van V&D in Roosendaal werken en een studie Personeelswerk bij de Katholieke Leergangen in Tilburg volgen. "Dat werk had ik na verloop van tijd wel gezien. Ik wilde onder het juk van mijn behoudende ouders uit, de wijde wereld in." 

Een personeelsadvertentie van de Zuid-Europa Stichting komt als geroepen: het is in die tijd de enige Nederlandse organisatie die intercontinentale reizen verzorgt. Nel wordt - tot grote schrik van haar moeder - aangenomen als reisleidster, voor een maandloon van 300 gulden. Nel: "Mocht het mislukken, dan waren die reizen toch mooi meegenomen." 

Reizen 

Maar het werd een succes. "Tot mijn stomme verbazing werd ik, zonder enige ervaring, naar Mexico gestuurd. Daarna volgden er nog tal van reizen: door Mexico, maar ook de Verenigde Staten, Suriname en de Antillen, en cruises met de oude 'Nieuw Amsterdam'. Ik was lekker ver van huis en aangewezen op mijn eigen verantwoording."

"Mijn werk bestond vooral uit organiseren en improviseren. Wat moet je bijvoorbeeld als je met een groep reizigers ergens in Mexico staat te wachten op een bus die niet komt vanwege een busstaking? Of als een vliegtuig niet blijkt te kunnen vertrekken?" 

"Twee jaar heb ik uit de koffer geleefd. Eén groot avontuur. Soms had ik voor een ton aan cheques in mijn tas. Plus nog 6000 dollar als cash. Dat ik dat gedurfd heb ... Maar ik begon mijn vriendenkring te missen."

Ze keert terug bij V&D, dat net met reisbureaus is begonnen en haar als manager voor Brabant aanstelt. "Later begon het hoofdkantoor in Amsterdam aan me te trekken."

Terwijl ze daar werkt, ontmoet ze Floor Smit Sibinga, een gescheiden Philipsman die in Geldrop woont. "Zo had ik begin jaren '80 ineens een gezin met twee kinderen." 

Nel kan aan de slag bij het reisbureau van Peter Effting in Eindhoven, een topper in de reiswereld, waar ze 25 jaar werkt. Met als leuke bijkomstigheid dat ze elk jaar de mogelijkheid krijgt veel en verre reizen te maken. Haar hobby is reizen en blijft reizen. "Zo heb ik vrijwel de hele wereld leren kennen. Alleen Antartica staat nog op mijn bucketlist. Reizen geeft heerlijke herinneringen, waar je je leven lang op kunt teren."

Academisch Genootschap

35 jaar oud, meldt Nel zich in 1980 aan als lid van het AG. Dat gebeurt op hevig aandringen van een vriend van haar man. Het zou de carrière van Floor bij Philips bepaald geen kwaad doen, zo was de veronderstelling.

Nel heeft haar bedenkingen tegen de 'oudeballenclub', maar kwijt zich manmoedig van haar taak als consumabel. Sindsdien staat een groot deel van haar leven in het teken van het AG. 

Ze krijgt een rol toebedeeld in Intercom, de toenmalige sociëteitscommissie. Samen met de exploitant, 'meneer Roelofsen', regelt zij het eten en drinken in de sociëteit. Een niet onbelangrijke functie. Zo was zij het die in de jaren '80 de familie Koppen aantrok als opvolger van 'meneer Roelofsen'. Nel: "Ik heb alle lof voor de familie Koppen. Ze doet ontzaglijk veel voor de vereniging. Dat heeft helaas niet iedereen in de gaten."

Haar eigen rol wordt ook steeds belangrijker. Op verzoek van voorzitter Piet Viets buigt ze zich over de vraag hoe het AG nieuw leven ingeblazen kan worden. Nel is van het 'niet lullen, maar poetsen'. Ze pakt de uitdaging stevig aan. Ze zorgt o.a. voor nieuwe impulsen voor de ledenborrel en de bijbehorende maaltijd. "Het AG kwam weer op de kaart te staan, het oubollige ging eraf. Daar heb ik een behoorlijk aandeel in gehad."

Liesbeth Schreuder, sinds 1986 lid, kan daarvan getuigen. In die tijd werd een groep jongeren lid van het AG. Zij noemden zich Trait d'Union. "Nel zorgde dat de weg werd vrij gemaakt voor activiteiten die aansloten bij de behoefte van jongeren. Ze fungeerde als een soort stormram. Berucht waren de zogenaamde buitenschoolse activiteiten, zoals tennissen, zweefvliegen, golfdagen, karten, boogschieten. Maar ook de dansles in de grote zaal, de excursies op zaterdag en de eigen lezingencycli. Kritiek op deze ontwikkeling werd door haar vurig bestreden. De verbindende rol die zij gespeeld heeft, was cruciaal."

Floor overlijdt in 1994. Acht jaar gaat ze alleen door het leven. Het weerhoudt haar er niet van om  wereldreizen te blijven maken. Zo trekt ze vier keer in haar uppie door Australië en het Verre Oosten en maakt ze een reis met de Transsiberië Express."

Leven

Ook met Jaap van der Vliet, haar tweede echtgenoot, maakt Nel nog grote reizen, ondanks dat bij hem een jaar na hun bruiloft prostaatkanker wordt vastgesteld. Op den duur hebben ze het echter helemaal gehad met het reizen. Ze kopen een huisje op Texel, waar ze nog tien jaar plezier van hebben. 

In 2012 overlijdt Jaap, die net als Floor dertien jaar ouder was dan Nel. "We hebben zijn tachtigste verjaardag nog groots gevierd op Texel. Je weet door het leeftijdsverschil dat de kans groot is dat je alleen achterblijft. Ik heb een verdomd leuk leven gehad. Als ik morgen omval, kan ik daar helemaal vrede mee hebben." 

Inmiddels al veertig jaar legt ze haar ziel en zaligheid in het AG, onder meer gedurende twee periodes als bestuurslid, als voorzitter van de sociëteitscommissie en de excursiecommissie, als lid van meerdere lustrumcommissies en als coördinator van Nieuwe-Ledentafels. Voor het bestuur alle reden om haar onlangs te benoemen tot honorair lid. 

Haar meest recente grote klus is het voorzitterschap van de lustrumcommissie ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan geweest. Twee jaar heeft de commissie zich onder haar leiding uitgesloofd om een mooi programma voor het lustrumjaar 2020 op te stellen. Het is ook nogal wat: een vereniging die 75 jaar bestaat. Toevallig net zo lang als Nel op de aarde rondsjouwt. In maart van dit jaar, kort voor de feestelijke opening van de jubileumactiviteiten, haalt het coronavirus vrijwel alle mooie plannen onderuit. "A disaster", verzucht Nel. Maar ook: "Niemand kan er wat aan doen. Klaar."  

 

Dit interview verscheen omstreeks november 2020 op de website.

Portret van Nel in haar jonge jaren, geschilderd door haar broer Henk. 

Gedurende vele jaren heeft Nel als voorzitter van de sociëteitscommissie bijeenkomsten geleid binnen het AG. 

Nel als bestuurslid