“Veel kiezers haken af, ze vertrouwen de gevestigde partijen niet meer en lopen populisten achterna. Er is een groeiende kloof in de maatschappij, dat baart mij zorgen.”
Jack Kerremans
Jack Kerremans werd door zijn omgeving ooit ‘kind van 1968’ genoemd. 1968, het mythische jaar waarin de onvrede van Franse jongeren tot een gewelddadige uitbarsting kwam en studenten en arbeiders het land platlegden. Het maakte grote indruk op de 18-jarige Jack, toen al druk bezig met levensvragen als: wat bezielt mensen? Waarom zijn sociale structuren zoals ze zijn? Waarom krijgen mensen die uit de boot vallen het verwijt dat ze dat aan zichzelf te danken hebben? Jack was een denker en niet alleen dat, hij praatte er ook graag over.
Opgeleid als elektrotechnicus trad hij in dienst bij Philips, maar zijn interesse voor ‘het sociale’ bleek groter dan die voor techniek en hij kwam al snel te werken bij HRM. Het werk bij Philips - managementondersteuning, loopbaanbegeleiding, opleidingen – vond hij boeiend en veelzijdig. Van zijn werkgever kreeg hij de kans sociologie te studeren in Tilburg, wat hij met beide handen aangreep. De studie bracht hem onder meer in Aix-en-Provence. Vanwege persoonlijke omstandigheden verkaste hij na een aantal jaren van Philips naar Fontys, waar hij verantwoordelijk werd voor managementtrainingen. Terugkijkend: “De move was om meer rust en zekerheid in mijn leven te krijgen, maar de werksfeer bij Fontys was wel ambtelijk. Bij Philips was het spannender.”
Dat een extroverte denker met een brede maatschappelijke belangstelling en scherp oog voor onrecht in de politiek terechtkomt is wel logisch. Na eerst actief te zijn geweest voor een ouderenpartij werd hij lid van de Partij van de Arbeid. Jarenlang was Jack adviseur van de PvdA-fractie in de Eindhovense gemeenteraad. Tegenwoordig maakt hij zich ernstig zorgen over het politieke klimaat in de wereld: “Veel kiezers haken af, ze vertrouwen de gevestigde partijen niet meer en lopen populisten achterna. Er is een groeiende kloof in de maatschappij, dat baart mij zorgen. De wereld is veel complexer geworden, maar werd hij ook leuker…?”
Na zijn pensionering verdiepte Jack zich een tijdje in het boeddhisme. “Dat is geen godsdienst, maar een wereldbeeld. Een wereldbeeld dat me aanspreekt: ga met respect om met je medemens, verketter ze niet. Leer naar jezelf te kijken. Zo’n filosofie is een verademing in onze jachtige, gepolariseerde wereld.” In 2023 werd hij AG-lid en hij vond op het AG zo ongeveer het tegenovergestelde van het politieke wereldje: “de politiek is normatief: je wordt in een hokje gestopt en je mening weten ze eigenlijk al. AG’ers daarentegen staan altijd open voor discussie, hebben geen vooropgezette mening. Heerlijk!” Jack zit bij filosofie en opinie & debat. Hij neemt zich voor op het AG meer te doen dan alleen ‘consumeren’, dus dat belooft wat.